Weapon of Wiren
Aethion முன்னே மிதந்துகொண்டிருந்தது—
முன்னாடி இருந்ததை விட இன்னும் பிரகாசமாக.
Adonai தனது மகனை அமைதியாக பார்த்தார்.
> “நீ தகுதியற்றவன் என்று நினைக்கிறாய்…
ஆனால் என் ஆயுதம் உன்னைதான் தேர்ந்தெடுத்து இருக்கின்றது
அந்த நேரமே—
ஒரு பெரிய தெய்வீக அதிர்வலை மண்டபத்தையும் முழுவதும் பரவத் தொடங்கியது இங்கிருந்த எல்லா கடவுளும்
ஒருவருக்கொருவர் தங்கள் இழந்த சில பேர் கற்பிக்க முடியாத அந்த மூன்று தெய்வீக சக்திகளை
சர்வ வல்லமை
சர்வ ஞானம்
சர்வ வியாபுத்துவதை
மீண்டும் பெற்று அதை உணர்கிறார்கள்
எல்லாக் கடவுள்களும் அதிர்ச்சி அடைந்தார்கள்:
> “இது… என்ன நடக்குது?”
Adonai மீண்டும் Aethionனை பார்த்தார்.
> “இதுக்கு மேலயும் இன்னும் நீ தகுதியற்றவன் என்று நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறாயா என் மகனே?”
Aethion
அவன் கையை நீட்டி
Weapon of Wirenஐ பிடித்தான்.
அந்த ஆயுதம்—
அவனை ஏற்றுக்கொண்டது என்கிறபடி ஒளி கொடுத்தது.
> “இப்போ…” Aethion சொன்னான்,
“நான் தான் சர்வலோகத்தின் ஆட்சியாளர்.”
அந்த வார்த்தைகளோட
கடவுள்கள் முழுக்க மகிழ்ச்சி அடைந்தார்கள்.
ஒளி, சிரிப்பு, கொண்டாட்டம்.
Aethion மெதுவாக
சிம்மாசனத்துக்குச் சென்றான்.
அவன் அமர்ந்த உடனேயே—
அனைத்துலக நட்சத்திரங்களே பனி போல விழ ஆரம்பிச்சது.
தெய்வீக மலர்கள் காற்றில் ஆடின. மிகப்பெரிய பிரம்மாண்டமான வானவில் அவனுக்குப் பின் தோன்றியது
Adonai அந்த காட்சியை பார்த்தபடி இதயத்தில் மென்மையான சிரிப்புடன் அமைதியாக இதை ரசிக்கிறார்:
> “நான் இவ்வளவு நாளா காத்திருந்தது இந்த தருணத்துக்காக தான் என்
மகனே…”
ஆனா அடுத்த நொடி—
Adonaiயின் உடல் ஒளியாக மாற தொடங்கியது.
பிரகாசம்… பிரகாசமாக
அவனின் வடிவமே வண்ண பட்டாம்பூச்சிகளாக மாற தொடங்கியது
இங்கிருக்கும் மற்ற கடவுள்கள் அதிர்ச்சியால் நடுங்கினார்கள்.
Aethion ஒரு படி முன்னே வந்தான்.
> “அப்பா?! உங்களுக்கு என்ன ஆகுது? நீங்க என்கிட்ட நல்லா இருக்கீங்கன்னு சொல்லுங்க.
என்னை இப்படி விட்டுட்டு எங்கேயும் போகாதீங்க
Adonai தன் மகன் மீது கையை வைத்து பேசுகிறார்
> “நீ என்னோட மகன் மட்டுமில்லை, Aethion…
நீ ஒரு தெய்வீக ஒளி
உன்னோட ஒலி இருள என்னைக்கும் ஜெயிக்க விடாது
Adonai மெதுவாக—
ஆயிரக்கணக்கான நிறங்களில் ஒளிரும் பட்டாம்பூச்சிகளாகப் பிளந்து சென்று போக ஆரம்பித்தது அந்த கடைசி நொடியில்
Good bye aethion
சொல்லிவிட்ட பிறகு Adonaiன்
முழு உடலும் வண்ண பட்டபூச்சிகளாக மேலே பறந்து மறைந்து விட்டன...
Aethion மண்டியிட்டு தரையில் விழுந்தது அழுகத் தொடங்கினான்.
அனைத்து கடவுள்களும் சுற்றி வந்து
அவனை ஆறுதல் படுத்தினார்கள்
> “அழாதே, Aethion…
உன் தந்தை உன்னை விட்டுட்டு போயிருக்கலாம். ஆனால் அவரோட ஆன்மாவும் நினைவுகளும் என்னைக்குமே உன்னோட இதயத்தில் வாழ்ந்துட்டு தான் இருக்கு
அப்படின்னு சொல்லி எல்லா கடவுள்களும் அவனை ஆறுதல் படுத்துறாங்க
அதுக்கப்புறம் சில நாட்கள் கழித்து
Aethion ஆட்சி செய்ததால்
சர்வலோகம் பழையபடி சமநிலையாக சரியாக இருக்கிறது
ஆனால் ஒரு நாள், அமைதியான மண்டபத்தில்
அவன் ஒரு சிறிய பெட்டியை பார்த்தான்.
அதை மெதுவாக திறந்தான்.
அதுக்குள்ள
வெளிப்புற வெற்றிடத்தை அணுகும் சாவி இருந்தது
Adonai விட்டுச் சென்றது.
Aethion அதிர்ச்சியில்:
> “அப்பா… இதை எதுக்கு எனக்கு வச்சிட்டு போனீங்க?”
அந்த இரவு
Aethion ரகசியமான ஒரு இடத்தில் நின்று
அந்த சாவியை பயன்படுத்தினான்.
வெளிப்புற வெற்றிடம் திறந்தது.
அவன் உள்ளே நடந்து சென்றான்.
வெளிப்புற வெற்றிடத்தின் மையப் பகுதிக்கு அவன் சென்றடையும் போது
ஒரு சின்ன வெள்ளை ஒளி மிதந்ததை அவன் பார்க்கிறான்
Aethion அதற்கு அருகே சென்று
கையை வைத்தான்.
அந்த நொடியில்—
அவனுடைய கடந்தகாலம் எல்லாம் அவன் முன் தெரிந்தது
Adonai-யின் தொடக்கம்.
சர்வ லோகம் உருவான விதம்.
Aethion எப்படி பிறந்தான் அதன் விளைவாக எண்ணலாம் நடந்தது இந்த மாதிரி அனைத்து உண்மையும் தெரியவந்தது
இதெல்லாம் தெரிந்ததுக்கப்புறம் அவன் நடுங்கிய குரலில் பேசினான்.
நீ உன்னோட முழு சக்தியையும் பயன்படுத்தி என்னை உருவாக்கினா. அந்த நாள்ல இருந்துதான் நீ இறக்க ஆரம்பிச்சிருக்கிறாயா?
அவன் கண்களில். மீண்டும் கண்ணீர் பெருகியது.
> “எனக்குத் தெரிஞ்சிருச்சுன்னா நான் சீக்கிரமே உணர்ந்திருந்தன உன்னைத் காப்பாத்திருப்பே. உன் அந்த நிலைமைக்கு விட்டிருந்திருக்க மாட்டே
அவன் கண்களை இறுக்கமாக மூடிக்கொண்டான்.தன் அப்பா கூட இருந்த அந்த சந்தோசமான நாளை எல்லாம் ஏதியன் நினைத்துப் பார்க்கிறார்
> “அப்போ நான் உன்னை சுயநலவாதி என்று நினைத்தேன், அப்பா. ஆனால் நீ என்னுடன் கழித்த ஒவ்வொரு நாளும், நீ கொஞ்சம் கொஞ்சமா இறந்துட்டு இருந்திருக்கிறாய் அதுவும் என் கண் முன்னே. அத நான் புரிஞ்சுக்காம இருந்திருக்கேன் உன்னோட நிலைமையை பத்தி நான் தெரிஞ்சுக்காம இருந்திருக்கேன்.
உண்மையால் மூழ்கடிக்கப்பட்ட ஏதியன், மண்டியிட்டு ரொம்ப வேதனைப்பட்டு அழுதான்.
> என்னோட அப்பா என்னாலேயே இறந்துட்டாரு. என்னை உருவாக்கிருக்கு எல்லாத்தையும் கொடுத்தாரு ஆனா என்னால அவருக்கு சிரமத்தை தவிர வேற எதுவும் கொடுக்க முடியல
அதுக்கப்புறம் aethion நினைக்கிறான். எப்படி ஆச்சு அப்பாவ காப்பாத்தணும் எப்படி ஆச்சு அவரை மறுபடி கொண்டு வரணும்
இதை நினைத்து விட்டு Aethion சர்வ லோகத்துக்கு திரும்புகிறான் அப்போது
கடவுள்கள் ஒரு ஒளிவீசும் புத்தகத்தை அவன் கையில் கொடுத்தார்கள்.
> “Aethion
Adonai எங்களிடம் அவர் போவதற்கு முன் சொன்னார்—
நீ எப்போது வெளிப்புற வெற்றிடத்தை அணுகி நீ அதுக்குள்ளே சென்று திரும்பி எப்போ வருகிறாயோ அப்போது இந்த புத்தகத்தை கொடுக்கும்படி சொன்னார்
Aethion அந்த புத்தகத்தை எடுத்து திறந்து பார்த்தான்.
அதின் கடைசி பக்கம்—
Adonaiயின் கைஎழுத்தில்:
> “இது நீ படிக்கும் பொழுது. நான் உன் பக்கத்தில் இல்லாமலிருக்கலாம்.
ஆனா கவலைப்படாதே, மகனே. நான் ஒண்ணும் இறக்கவில்லை
நான் ஓய்வுலதான் இருக்கேன் நான் மறுவாழ்வுக்கு சென்று விட்டேன் அங்கு நான் சந்தோஷமாகத்தான் இருக்கிறேன் என்னை தேடாதே நீதான் எல்லாத்துக்கும் ஒரு அரசனா இருப்பா இருள் என்னைக்கு உன்ன தோக்கடிக்காது நீ தோத்துட்டேன்னு நினைச்சாலும் கூட
குட்பை, என் மகனே நான் உன்னை ஒருபோதும் மறக்க மாட்டேன்.”
Aethion புத்தகத்தை பிடித்துவிட்டு வேதனை பட்டு அழுதான்.
> “நானும் சரி இந்த சர்வ லோகமும் சரி உங்கள நாங்க என்னைக்குமே மறக்க மாட்டோம், அப்பா
நீங்க தான் எனக்கு எல்லாமே நான் இங்க இருக்கிற வரைக்கி எவனாலும் இந்த சர்வ லோகத்தை தொட முடியாது இது எனது சத்தியம்
அதுக்கப்புறம் aethion கையில் அந்த வெளிப்புற வெற்றிடத்தின் சாவியை பிடித்து விட்டு மனதிற்குள்ளும் ஒரு சபதம் எடுக்கிறார். இதையையும் சரி உங்க நம்பிக்கையும் சரி என்னைக்குமே நான் இழக்க மாட்டேன் அப்பா
அதுக்கப்புறம் aethion அந்த வெளிப்புற வெற்றிடத்தின் சாவியை வைத்து பல உண்மைகளை தெரிந்து கொள்கிறான் .
வெளிப்புற வெற்றிடத்தில் இவனும் இவனுடைய தந்தையும் முன்பு கொன்ற Zarvokh மற்றும் Varkur’Thal மாதிரி பல தீய சக்திகள் ஏராளமாக வெளிப்புற வெற்றிடத்தில் மறைந்து தங்கள் டொமேனுக்குள் உயிர் வாழுகின்றன .
ஆனால் இன்னும் மறைந்து இருக்கிற கேள்வி இவர்கள் எல்லாம் யார் எங்கிருந்து வந்தார்கள் என்ன திட்டமிடுகிறார்கள் என் இப்படி பல சர்வ லோகத்தையும் பல பிரபஞ்சத்தையும் இப்படி அழித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்? இதெல்லாம் இப்ப வரைக்கும் விடை தெரியாத மர்மமாகவே aethionக்கு உள்ளது
மற்றும் ஒரு முக்கியமான விஷயம்:
Aethion, Varkur’Thal-ஐ தோற்கடித்து அவன் இருடா ஆற்றலை இவன் உடம்பில் எடுத்துக்கிட்டா அப்புறம்
Varkur’Thal உருவாக்கப்பட்ட டொமின் இப்போது aethionக்கு சொந்தமாகிவிட்டது
என்னதான் Aethionக்கு
எல்லா மாற்று சர்வ லோகத்தையும்
எல்லை இல்லாத அனைத்து உலகத்தையும் காப்பாற்றும் சக்தி இருந்தாலும்—
அவன் தன் அப்பாக்கு கொடுத்த சத்தியத்துக்காக
கட்டுப்பட்டு பின்வாங்கி இருக்கிறான்
---
அந்த வெள்ளை ஒளி—யாருடையது?
சிலர் சொல்வது போல,
“ஒரு சின்ன வெள்ளை ஒளி மிதந்துகிட்டு வெளிப்புற வெற்றிடத்தில் இருந்தது அது என்ன!…”
அது—
Aethionயின் சிறு வயது மறைநினைவுகள்.
அவன் குழந்தையாக இருந்தபோது
அந்த நினைவுகளை அவன் மூளையில் சேமித்து வைத்துக்கொள்ள முடியவில்லை.
ஏன்னா அந்த சமயம்
அவன் குழந்தையாக இருந்ததால் அவனுடைய உள்ளார்ந்த சக்தி
அந்த அளவுக்கு வளர்ந்திருக்கவில்லை
அதனால—
அந்த நினைவுகள் அவனை விட்டு வெளியேறின.
சுத்தமான ஆற்றலாக மாறி
அவன் பிறந்த வெளிப்புற வெற்றிடத்தின் அந்த டோமினுக்குள்
ஒரு மங்கலான வெள்ளை ஒளி போல மிதக்க ஆரம்பிச்சது.
Adonai அதை பார்த்தபோது நினைத்தார்—
> “இது அழிக்கப்படணும்… ஏனெனில் ஒருநாள்
என் மகன் இதைப் பார்த்தால் அவன் நிச்சயமாக எல்லாத்தையும் அறிந்து மனசு உடைந்து போயிடுவான் என்று .”
அவர் அதை அழிக்க முயன்றார்—ஆனால் அவரால் அதை அளிக்க முடிந்திருக்காது
அதற்குக் காரணம்:
Aethion பிறந்த உடனேயே
Adonaiயின் சக்தி அவரை விட்டுப் போக ஆரம்பித்து விட்டது அந்த சக்தி இழப்பால்
அந்த நேரத்தில் அவர் பலவீனமாக இருந்ததால்
அந்த சாதாரண நினைவு-ஆற்றலை கூட அழிக்க முடிந்திருக்காது
அதனால்—
அதை மறைக்க வேண்டும் என முடிவெடுத்தார்.
தன் மீதமுள்ள சக்தியைப் பயன்படுத்தி
அந்த வெள்ளை ஒளியாற்றலை
முழுவதும் மூடி மறைத்து வைத்தார்.
ஆனால் Adonaiக்கு உள்ளுக்குள் யூகித்தார் —
> “ஒருநாள் நான் போன பிறகு என் மகன் இதை நிச்சயமாக கண்டுபிடிக்க தான் போறான் ஆனால் இப்போதைக்கு இது மறந்து இருக்கிறதுதான் நல்லது
அதனால்தான்
அவர் தனது புத்தகத்தின் கடைசிப் பக்கத்தில்
அந்த உண்மையை எழுதிவிட்டார்.
---
இன்னும் சில வாரங்கள் கடந்தன…
Aethion Omniverse-ஐ ஆட்சி செய்தபடி இருந்தான்.
எல்லாம் நல்லபடி அமைதியாக போய்க்கொண்டிருந்தது
ஆனா அத்தனையும் அமைதியாக இருந்தாலும்—
Aethion உள்ளுக்குள் ஒரு விசித்திரமான அதிர்வு…
ஒரு தெரியாத எச்சரிக்கை…
அவன் மனதை கிழிக்க ஆரம்பிச்சது.
பின்னர்—
சர்வ லோக வானமே மின்னிப் பிளந்தது.
இரண்டு பரிமாணங்கள் நடுவே
ஒரு பெரிய வாசல் திறந்தது.
அந்த Void-லிருந்து—
ஒரு மர்மமான வெளிப்புற வெற்றிடத்தில் இருந்து ஒருத்தன் வெளியில் வந்தான்.
அவன் முகம் அமைதி.
ஆனா சக்தி—
அளவில்லாதது.
அவன் ஆழ்ந்த குரலில் பேசினான்:
> “Aethion… நாம பேச வேண்டும்.
Name reveal அவன் பேரு:
Velthurion.
End of this chapter,
